sprzeciw, ~u
м. пратэст, пярэчанне; супраціўленне;
złożyć sprzeciw — апратэставаць;
bez ~u — без пярэчанняў
sprzeciwiać się
незак. супраціўляцца; пярэчыць
sprzeciwić się
зак. запрацівіцца; запярэчыць
sprzeczać się
незак. сварыцца; спрачацца
sprzeczność
ж. супярэчнасць;
sprzeczność wewnętrzna — унутраная супярэчнасць
sprzeczny
sprzeczn|y
супярэчлівы;
~y z prawdą — які не адпавядае праўдзе;
to jest ~e z prawem — гэта пярэчыць закону
sprzed
з-пад;
sprzed nosa — з-пад носа;
sprzed roku — гадавой даўнасці;
budynki sprzed wojny — даваенныя будынкі;
gazeta sprzed tygodnia — газета за мінулы тыдзень (з мінулага тыдня)
sprzedać
зак.
1. прадаць;
2. перан. прадаць; выдаць;
гл. sprzedawać