Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdfghijklłmnoprsśtwzźż

uradowany

узрадаваны

uradzić

uradzi|ć

зак.

1. кніжн. прыняць рашэнне; вырашыць;

~li, żeby wysłać delegację — вырашылі паслаць дэлегацыю;

2. уст. падняць

Ural ~u

м. Урал

uran, ~u

м. хім. уран

uranowy

uranow|y

уранавы;

ruda ~a — уранавая руда

urastać

незак. вырастаць; павялічвацца;

urastać do rozmiarów czego — павялічвацца да памераў чаго

uratować

зак. выратаваць, уратаваць

uratować się

зак. выратавацца, уратавацца

uraz, ~u

м. мед. траўма; пашкоджанне;

psychiczny uraz — псіхічная траўма

uraza

uraz|a

ж. крыўда;

żywić ~ę do kogo — адчуваць крыўду на каго; быць у крыўдзе на каго;

bez ~y! — не ў крыўду кажучы; не крыўдуй(це)