Verbum

domniemać

зак.; гл. domniemać się

domniemać się

зак. кніжн. czego выказаць меркаванне; здагадацца; дадумацца

domniemanie

н. меркаванне, дапушчэнне, здагадка

domniemany

мяркуемы; уяўны; меркаваны

domokrążca

м.

1. карабейнік, разносчык;

2. старызнік

domorosły

дамарослы; сваёй гадоўлі

domostwo

н.

1. дом (з гаспадарчымі будынкамі); сядзіба;

2. гаспадарка

domownik

м. дамачадзец; сямейнік

domowy

1. хатні, дамашні;

obiady ~e — дамашнія абеды;

areszt ~y — хатні арышт;

zadanie ~e — хатняе заданне; дамашняе заданне;

~ego wyrobu — самаробны;

~a kiełbasa — сялянская каўбаса;

2. айчынны;

wojna ~a — грамадзянская вайна

domówić

зак.

1. дагаварыць;

2. komu паджартаваць з каго;

гл. domawiać