Verbum

dołożyć

зак.

1. do czego дакласці, далажыць, дабавіць;

2. komu разм. даць па шыі каму;

dołożyć starań — прыкласці намаганні; пастарацца

dołożyć się

зак.

1. do czego прыўнесці ў што;

2. старанна ўзяцца за што

doły

мн. нізы;

doły społeczne — нізы грамадства

dom, ~u

м. дом;

do ~u — дамоў, дадому, дахаты;

w ~u — дома;

czuć się jak u siebie w ~u — адчуваць сябе як дома;

dom dziecka — дзіцячы дом, дом дзіцяці;

dom akademicki — студэнтцкі інтэрнат;

powszechny dom towarowy — універмаг (універсальны магазін);

dom wczasowy — дом адпачынку;

dom poprawczy — папраўчая ўстанова;

dom publiczny — публічны дом; дом распусты; бардэль;

dom starców — прытулак для старых людзей;

dom wariatów — перан. разм. вар’яцкі дом; бедлам; дурдом; псіхушка;

zajmować się ~em — займацца гаспадаркай;

pan ~u — гаспадар;

pani ~u — гаспадыня;

z ~u — народжаная (з сям’і; з дому);

z ~u Kowalska — народжаная Кавальская (з сям’і, з дому Кавальскіх)

domagać się

незак. дамагацца;

domagać się podwyższenia zarobków — дамагацца (патрабаваць) павышэння заробкаў

domalować

зак.

1. дафарбаваць;

2. дамаляваць

domalowywać

незак.

1. дафарбоўваць;

2. дамалёўваць

domator

м. дамасед, даматур

domatorka

ж. дамаседка, даматурка

domawiać

domawia|ć

незак.

1. czego дагаворваць што;

gdy ~ł tych słów ... — калі ён дагаворваў гэтыя словы...;

2. komu паджартоўваць з каго; падпускаць кепікі