Verbum

uprzątać

незак. кніжн. прыбіраць;

uprzątać kamienie — прыбіраць каменне;

uprzątać izbę — прыбіраць хату

uprzątnąć

зак. прыбраць

uprząż

ж. вупраж

uprzeć się

зак. уперціся; заўпарціцца

uprzedni

папярэдні;

wejść do pokoju bez ~ego pukania — увайсці ў пакой [папярэдне] не пастукаўшы

uprzednio

папярэдне

uprzedzać

незак.

1. папярэджваць, паведамляць загадзя;

2. апярэджваць, выпярэджваць

uprzedzający

uprzedzając|y

уважлівы, далікатны;

~a grzeczność — мілая ветлівасць; ласкавасць; паслужлівасць

uprzedzenie

uprzedze|nie

н.

1. папярэджанне;

bez ~nia — без папярэджання;

2. прадузятасць, негатыўнае стаўленне;

bez ~ń — без прадузятасці;

~nia rasowe — расавая прадузятасць

uprzedzić

зак.

1. папярэдзіць, паведаміць загадзя;

2. апярэдзіць, выперадзіць