Verbum

miernie

пасрэдна, сярэдне

miernik

м.

1. адзінка вымярэння; паказчык;

2. вымяральнік; вымернік; вымяральная прылада;

miernik cyfrowy — лічбавы вымяральнік

mierność

ж.

1. пасрэднасць;

2. уст. памяркоўнасць

miernota

ж. разм. пасрэднасць

mierny

1. памяркоўны; сярэдні;

2. пасрэдны;

~e stopnie — пасрэдныя адзнакі (школьныя)

mierzalny

спец. вымерны;

wielkość ~a — вымерная велічыня

mierzchnąć

незак. цямнець, змяркацца;

~ie — змяркаецца

mierzeja

ж. каса (пясчаная)

mierzenie

н. меранне, вымярэнне

mierzić

незак. кніжн. [mier-zić] выклікаць агіду, адпіхваць, брыдзіць;

mierzić mnie to — гэта мне агідна