Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

miejscami

месцамі; дзе-нідзе, сям-там

miejsce

miejsc|e

н. месца;

~e pracy — а) месца працы;

працоўнае месца;

~e zamieszkania — месца пражывання (жыхарства);

~e zbiórki — месца сходу; зборны пункт;

~e publiczne — грамадскае месца;

na ~u — на месцы;

z ~a — а) з месца;

не задумваючыся; сходу; адразу;

w ~u — а) на месцы;

тут (адрас мясцовага ліста);

to było nie na ~u — гэта было недарэчы;

nie zagrzać nigdzie ~a — нідзе доўга не затрымлівацца;

nie móc sobie znaleźć ~a — не магчы знайсці сабе месца;

stanąć w ~u — знерухомець

miejscownik

м. грам. месны склон

miejscowość

ж.

1. мясцовасць;

2. населены пункт

miejscowy

miejscow|y

мясцовы;

wyroby ~e — мясцовыя вырабы;

władze ~e — мясцовыя ўлады;

znieczulenie ~e мед. мясцовае абязбольванне

miejscówka

miejscówk|a

ж. плацкарта;

kupić ~ę — купіць білет на цягнік з вызначаным месцам для сядзення

miejscówkowy

плацкартны

miejski

miejsk|i

гарадскі;

rada ~a — гарсавет (гарадскі савет)

Mielec

м. г. Мелец

mielić

незак. разм. малоць;

mielić kawę — малоць каву