dokuczać
dokucza|ć
незак. komu дакучаць, назаляць, надакучаць;
cały dzień ~ł mi ból — мяне цэлы дзень мучыў боль
dokuczanie
н. дакучанне, надакучанне
dokuczliwość
ж. дакучлівасць, надакучлівасць
dokuczliwy
дакучлівы, надакучлівы, дакучны, назойлівы;
dokuczliwy ból — дакучны боль
dokument, ~u
м.
1. дакумент;
dokument handlowy — гандлёвы дакумент;
dokument księgowy — бухгалтарскі дакумент;
dokument płatniczy — плацежны дакумент;
dokument przewozowy — перавозачны (транспартны) дакумент;
dokument ubezpieczeniowy — страхавы дакумент;
sporządzić dokument — аформіць (скласці) дакумент;
2. спец. дакументальны фільм
dokumentacja
ж. дакументацыя;
dokumentacja do nowej monografii — дакументацыя для новай манаграфіі