Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

miauknąć

зак. мяўкнуць, яўкнуць, няўкнуць

miazga

miazg|a

ж.

1. мязга; мякаць;

~a drzewna — папяровая маса;

2. бат. камбій;

~a zębowa анат. пульпа;

zbić na ~ę — збіць на горкі яблык (на порхаўку)

miazmaty

мн.

1. уст. міязмы; ядавітыя выпарэнні;

2. перан. кепскія ўплывы; атрута

miażdżący

miażdżąc|y

знішчальны;

~e uderzenie — знішчальны ўдар

miażdżenie

н. драбленне; скрышэнне; знішчэнне

miażdżyca

ж. мед. склероз;

miażdżyca tętnic — артэрыясклероз

miażdżyć

незак.

1. драбіць; раздушваць;

2. знішчаць; нішчыць

miąć

незак. камячыць

miąć się

незак. камячыцца; камечыцца

miąższ

м.

1. мякаць, мякіш;

2. перан. сутнасць; істота, існасць