Verbum

bicie

н. біццё;

bicie serca — біццё сэрца; сэрцабіцце;

bicie zegara — бой гадзінніка;

bicie z dział — кананада;

bicie monety — чаканка манет;

bicie piany — пустая балбатня; марнаслоўе

bicz

м. бізун, біч;

bicz szkocki мед. душ-шарко;

bicz korali — каралавыя пацеркі; каралі;

jak z ~a trzasł (strzelił) — незаўважна (прайшло, праляцела што); хутка

biczować

незак. хвастаць; бічаваць

biczysko

н.

1. пугаўё;

2. разм. пуга

bić

незак.

1. біць, удараць, стукаць, лупцаваць, збіваць;

2. узбіваць;

bić śmietanę — узбіваць смятанку (вяршкі);

3. біцца; пульсаваць;

serce bije — сэрца б’ецца;

4. біць, званіць; вызвоньваць;

zegar bije godziny — гадзіннік вызвоньвае гадзіны (час);

dzwony biją na mszę — званы склікаюць на імшу; званы абвяшчаюць пра пачатак імшы;

5. біць; страляць;

bić do kogo — страляць у каго;

6. біць; струменіць;

źródło bije — крыніца б’е (струменіць);

bić pokłony — біць паклоны;

bić brawo — апладзіраваць;

bije w oczy — б’е ў вочы; кідаецца ў вочы;

bije z niego dobroć — ён свеціцца дабрынёй;

bić w wielki dzwon — узнімаць шум (галас);

bić na alarm — біць (узнімаць) трывогу

bić się

незак. біцца; змагацца;

chłopcy biją się na podwórku — хлопцы б’юцца на падворку;

żołnierze bili się za ojczyznę — салдаты змагаліся за айчыну

bidet, ~u

м. бідэ

biec

незак. бегчы

bieda

bied|a

ж.

1. нястача, галеча, беднасць;

2. бяда, ліха;

starczy od ~y — хопіць з бядою;

~ę klepać — гараваць; бедаваць;

~a nigdy sama jedna nie przychodzi прык. адна бяда не ідзе, другую за сабой вядзе

biedactwo

н. бядак, небарака, нябога, гаротнік, гарун