bieda

bied|a

ж.

1. нястача, галеча, беднасць;

2. бяда, ліха;

starczy od ~y — хопіць з бядою;

~ę klepać — гараваць; бедаваць;

~a nigdy sama jedna nie przychodzi прык. адна бяда не ідзе, другую за сабой вядзе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)