Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąceęfhijklłmnoóprstuwyz.
aąceęiłoóruwy.

strofa

ж. страфа

strofika

ж. строфіка

strofować

зак. прабіраць, адчытваць

stroiciel

м. муз. настройшчык

stroić

незак.

1. выстройваць; прыгожа апранаць; упрыгожваць;

2. настройваць, наладжваць;

stroić miny — капрызіць;

stroić figle — сваволіць; пракудзіць; гарэзнічаць;

stroić żarty — жартаваць; паджартоўваць

stroić się

незак. прыбірацца, выстройвацца;

stroić się w cudze piórka — прыбірацца ў чужое пер’е

strojenie

н.

1. апрананне;

2. муз. настройка;

strojenie instrumentów muzycznych — настройванне (настройка) музычных інструментаў

strojnie

прыгожа, шыкоўна

strojnisia

ж. франціха, фарсуха

strojniś

м. франт, фарсун