Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

degeneracja

ж. дэгенерацыя; выраджэнне;

degeneracja życia kulturalnego — выраджэнне культурнага жыцця

degenerat

м. дэгенерат; выраджэнец;

degenerat umysłowy — разумовы дэгенерат

degenerować

degener|ować

незак. дэгенерыраваць; выраджацца;

alkoholizm ~uje człowieka — алкагалізм прыводзіць чалавека да выраджэння (дэгенерацыі)

degenerować się

незак. дэгенерыраваць; выраджацца

degradacja

ж.

1. разжалаванне; паніжэнне ў пасадзе;

2. перан. дэградацыя; заняпад

degradować

незак.

1. паніжаць у пасадзе;

2. дэградаваць; дэградзіраваць

degrengolada

ж. маральнае падзенне; заняпад

degustacja

ж. дэгустацыя

degustować

незак. дэгуставаць; каштаваць

deizm, ~u

м. філ. дэізм