Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbceęijklłmnoóprsuwyzźż/

dobudówka

ж. прыбудова

dobudzić

зак. разбудзіць; пабудзіць

dobudzić się

зак. дабудзіцца;

nie mogę się go dobudzić się — не магу дабудзіцца яго

dobyć

зак.

1. здабыць, дастаць;

dobyć miecza — а) дастаць меч;

перан. узяцца за зброю;

2. дабыць да тэрміну

dobytek, ~ku

dobyt|ek

м. маёмасць, скарб, пажыткі

dobywać

незак.

1. здабываць;

dobywać rudę żelaza — здабываць жалезную руду;

2. даставаць;

dobywać ostatnich sił — збіраць апошнія сілы

doc.

= docent — дацэнт; дац.

docelowy

docelow|y

мэтавы; прызначаны дзеля пэўнай мэты;

miejsce ~e — канцавы пункт; месца прызначэння

doceniać

незак. належна (правільна) ацэньваць; ацэньваць належным чынам; цаніць; добра ўспрымаць

docenić

зак. належна (правільна) ацаніць; ацаніць належным чынам; ацаніць; добра ўспрыняць