Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
bcdefghijklłmnoprstuwzż.
adehimnorwyż 

adwersarz

м. уст. праціўнік, супраціўнік, непрыяцель, апанент;

pokonać swoich ~y — перамагчы сваіх праціўнікаў

adwokacki

1. адвакацкі;

zespół adwokacki — калегія адвакатаў; адвакацкая калегія;

2. перан. абарончы

adwokat

м.

1. адвакат;

adwokat przysięgły уст. прысяжны павераны;

2. перан. абаронца; адвакат; заступнік

adwokatka

ж.

1. адвакат (жанчына);

2. перан. заступніца; абаронца, адвакатка

adwokatować

незак. разм. абараняць, заступацца;

adwokatować komu — быць чыім заступнікам (абаронцам)

adwokatura

ж. адвакатура

Adygeja

ж. Адыгея

Adżaria

ж. Аджарыя