abstynencja
ж. устрыманне, устрыманасць
abstynent
м. абстынент; устрыманы чалавек; непітушчы
absurd, ~u
м. абсурд, бязглуздзіца; недарэчнасць;
oczywisty absurd — відавочны абсурд;
mówić ~y — казаць недарэчнасці;
doprowadzić do ~u — давесці да абсурду;
absurd! — гэта немагчыма!; глупства!; абсурд!
absurdalny
абсурдны, недарэчны, бессэнсоўны
absynt, ~u
м. настойка на палыне; абсэнт
aby
1. каб;
przyszedł, aby powiedzieć — ён прыйшоў, каб сказаць;
chcę, aby tak było — хачу, каб так было;
2. каб; абы;
aby (tylko) nie zachorować — каб (толькі) не захварэць;
gdziekolwiek pójść, aby nie do domu — куды-небудзь пайсці, абы не да хаты;
aby się tylko nie spóźnić — абы (каб толькі; абы-толькі) не спазніцца;
aby-aby — абы-як; абы-толькі; абы з рук;
3. ці (ж);
czy aby wrócą? — толькі ці вернуцца яны?