Verbum

umowny

умоўны;

znak umowny — умоўны знак

umożliwić

зак. зрабіць магчымым, даць магчымасць

umór :

na umór — да смерці; да страты прытомнасці

umówić

зак. дамовіцца (аб чым), прызначыць (спатканне і да т.п.)

umówić się

зак. умовіцца, дамовіцца

umówiony

умоўлены; дамоўлены;

~e spotkanie — умоўленае спатканне;

~y adres — умоўлены адрас

umrzeć

зак. памерці; сканаць;

umrzeć śmiercą naturalną іран. памерці (сканаць; завяршыцца) натуральным чынам

umrzyk

м. разм. нябожчык; мярцвяк, мярляк

umudzić :

umudzić dziecko зак. вульг. зрабіць дзіця

umundurować

зак. абмундзіраваць