Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aącdeęfhiklłnoóprstuwy-.

PWN

= Polskie Wydawnictwo Naukowe — Польскае навуковае выдавецтва; ПВН

pycha

pych|a

ж. ганарыстасць, пыхлівасць, пыха, фанабэрыя;

złożyć ~ę z serca — скарыцца; прыйсці з пакорай;

~a! разм. смаката!; ням-ням!

pykać

незак. пыхкаць люлькай

pylić

незак. пыліць

pylnik

м. бат. пыльнік

pył, ~u

м. пыл;

pył węglowy — вугальны пыл;

rozbić w pył — сцерці ў парашок

pyłek, ~ku

pył|ek

м.

1. пылінка;

2. бат. пылок;

~ek kwiatowy — кветкавы пылок

Pyrzyce

мн. г. Пыжыцы

pysk

м.

1. пыса, морда;

2. лыч;

3. пашча, зяпа;

stul pysk! — заткні зяпу!; змоўкні!;

jest mocny w ~u — спрытны на язык; языкаты;

daj ~a — давай пацалуемся; дай бусю

pyskacz

м. вульг. гарлапан