Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

długofalowy

długofalow|y

1. даўгахвалевы;

2. доўгатэрміновы;

~e wspуłzawodnictwo — доўгатэрміновае спаборніцтва

długogrający

długogrając|y

: płyta ~a — доўгайгральная пласцінка

długoletni

шматгадовы;

~a służba — шматгадовая служба

długometrażowy

кіно поўнаметражны

długonogi

даўганогі

długonosy

даўганосы; насаль

długopalczasty

1. з доўгімі пальцамі;

2. бат. даўгапальчаты

długopis, ~u

м. шарыкавая ручка; доўгапіс; асадка

długoręki

даўгарукі

długość

długoś|ć

ж.

1. даўжыня;

wąż ~ci sześciu metrów — шасціметровая змяя;

~ć fali — даўжыня хвалі;

2. даўжыня; працягласць;

średnia ~ć życia człowieka — сярэдняя працягласць жыцця чалавека;

~ć geograficzna — геаграфічная даўгата;

~ć samogłoski лінгв. працягласць галоснага [гука];

na całą ~ć — на ўсю даўжыню; на ўвесь рост;

na całej ~ci — на ўсёй даўжыні;

wyprzedzić o ~ć спарт. апярэдзіць (абагнаць) на корпус