Verbum

przytępiać

незак.

1. прытупляць, прытупліваць;

2. перан. аслабляць

przytępiały

прытуплены

przytępić

зак.

1. прытупіць;

2. перан. прытупіць, аслабіць;

przytępić wzrok — прытупіць зрок

przytępienie

н. прытупленне;

przytępienie pamięci — прытупленне памяці

przytępiony

прытуплены; аслаблены;

przytępiony słuch — прытуплены слых

przytknąć

зак. прыткнуць

przytłaczać

незак. прыгнятаць

przytłaczający

przytłaczając|y

1. прыгнятальны; ашаламляльны; гнятлівы;

~e wrażenie — прыгнятальнае ўражанне;

2. пераважны;

~a większość — пераважная большасць

przytłoczyć

зак. прыгнесці

przytłumiać

незак. прыглушаць, прыгашваць;

przytłumiać dźwięki — прыглушаць гукі;

przytłumiać nastrój — зніжаць настрой;

przytłumiać ból — заглушаць боль