Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąceęfhijklłmnoóprstuwyz.
aąceęiłoóruwy.

stuknięty

стукнуты

stukot, ~u

м. стук; грук

stulać

незак. сціскаць, складваць, стульваць, згортваць;

stulać płatki na noc — стульваць (складваць) на ноч ёсткі (пра кветку);

гл. stulić

stulecie

н. стагоддзе

stuletni

стогадовы;

stuletni dąb — стогадовы дуб;

stuletni starzec — стогадовы дзед

stulić

stul|ić

зак.

1. падкурчыць, падціснуць, падагнуць;

~ić ogon — падагнуць (падціснуць) хвост;

2. скласці, стуліць, згарнуць, сціснуць;

stulić gębę (pysk)! разм. сціхні!; змоўкні!

stuła

ж. епітрахіль

stułbia

ж. гідра

stuprocentowy

стопрацэнтны

stuszować

зак. стушаваць