Verbum

zmęczyć

зак.

1. стаміць; змучыць;

2. разм. адолець;

ledwie ~łem tę książkę — я ледзьве адолеў гэту кнігу

zmęczyć się

зак. стаміцца, змучыцца

zmętnieć

зак. памутнець, памуціцца

zmężniały

пасталелы, узмужнелы

zmężnieć

зак. пасталець, узмужнець

zmiana

zmian|a

ж.

1. перамена; змена;

~a sytuacji — змена абстаноўкі;

~a biegów тэх. пераключэнне хуткасцей;

~a warty — вайск.. змена варты;

wprowadzić ~y — увесці змены;

2. змена; замена;

~a bielizny — змена бялізны;

~a dzienna (nocna) — дзённая (начная) змена;

na ~е — папераменна;

~a klimatu — змена клімату (змена месца жыхарства)

zmiarkować

зак. разм. скеміць, даўмецца; здагадацца

zmiatać

zmiata|ć

незак.

1. змятаць;

~ć kurz — змятаць пыл;

2. разм. уцякаць; даваць драла;

~j (stąd)! разм. валі (адсюль)!

zmiażdżyć

зак.

1. раздушыць;

2. раскрышыць; раструшчыць;

zmiażdżyć kość — раструшчыць костку;

3. перан. знішчыць;

zmiażdżyć spojrzeniem — знішчыць позіркам

zmiąć

зак. скамечыць; пакамечыць;

zmiąć sukienkę — скамечыць сукенку