zmiatać

zmiata|ć

незак.

1. змятаць;

~ć kurz — змятаць пыл;

2. разм. уцякаць; даваць драла;

~j (stąd)! разм. валі (адсюль)!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)