Verbum

zmyć

зак.

1. змыць;

zmyć brud — змыць бруд;

zmyć hańbę — змыць ганьбу;

2. вымыць;

zmyć naczynia — вымыць посуд;

zmyć głowę — намыліць шыю

zmykać

незак. уцякаць; бегчы;

zmykać со tchu — уцякаць што духу

zmysł, ~u

м.

1. пачуццё;

zmysł słuchu (wzroku) — пачуццё слыху (зроку);

2. пачуццё; разуменне;

zmysł humoru — пачуццё гумару;

być przy zdrowych ~ach — быць пры сваім розуме;

odchodzić od ~ów — вар’яцець;

stracić ~у — страціць прытомнасць; знепрытомнець;

dostać pomieszania ~ów — звар’яцець

zmysłowość

ж.

1. пачуццёвасць;

2. пажадлівасць

zmysłowy

1. пачуццёвы; адчувальны;

wrażenie ~e — пачуццёвае ўспрыманне;

2. пачуццёвы; пажадлівы;

rozkosze ~e — пачуццёвыя ўцехі

zmyślacz

м. разм. выдумшчык, штукар, мудрагель

zmyślać

незак. выдумваць, прыдумваць, мудраваць

zmyślenie

н. выдумка, прыдумка, мудраванне

zmyślić

зак. выдумаць; прыдумаць

zmyślność

ж. кемлівасць; кемнасць