Verbum

stopić się

зак. сплавіцца

stopień

stop|ień

м.

1. ступень, прыступка, ступенька;

”uwaga, ~ień!” — «асцярожна, прыступка!»;

2. падножка;

3. градус;

dwa ~nie mrozu — два градусы марозу;

~ień szerokości północnej геагр. градус паўночнай шыраты;

kąt o dwudziestu ~niach мат. вугал у дваццаць градусаў;

4. ацэнка;

5. ступень;

poparzenia drugiego ~nia — апёкі другой ступені;

~ień naukowy — вучоная ступень;

w równym ~niu — у роўнай меры; аднолькава;

6. грам. ступень параўнання

stopiony

расплаўлены

stopka

ж.

1. прыступачка; ступенька;

2. чарка;

3. эл. пробка

stopnieć

зак. растаяць

stopniować

незак.

1. паступова ўзмацняць (павялічваць, пабольшваць) дзеянне;

stopniować barwy — паступова ўзмацняць колеры;

2. грам. змяняць па ступенях параўнання;

stopniować przymiotniki — утвараць ступені параўнання прыметнікаў

stopniowanie

н.

1. паступовасць, паслядоўнасць, градацыя;

2. змяненне па ступенях параўнання

stopniowo

паступова

stopniowy

паступовы

stora

ж. штора