Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

stanąć

зак.

1. спыніцца; стаць; затрымацца;

rzeka stanęła — рака стала;

2. стаць; устаць; падняцца;

3. стаць; прыступіць; з’явіцца;

stanąć do egzaminu — трымаць экзамен;

stanąć w czyjej obronie — выступіць у абарону каго;

stanąć murem перан. стаць сцяною;

stanąć u celu — дасягнуць мэты;

stanąć do wojska — прыбыць на прызыў;

stanąć w obliczu śmierci кніжн. стаць перад абліччам смерці;

stanąć w płomieniach — а) загарэцца, успыхнуць;

перан. пачырванець, загарэцца чырванню;

4. скончыцца; завяршыцца;

stanęło na tym, że ... — справа скончылася тым, што...

stancja

stancj|a

ж.

1. пакой;

2. пансіён;

być na ~i — быць на пансіёне

standard, ~u

м. стандарт;

wysoki standard życia — высокі жыццёвы ўзровень

standaryzacja

ж. стандартызацыя

standaryzować

незак. стандартызаваць

stangret

м. фурман

staniczek

м. станік; ліфчык

stanieć

зак. патаннець

stanik

м. станік; ліф

stanowczo

рашуча; катэгарычна