Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

cichość

cichoś|ć

ж. кніжн. цішыня, ціхата, ціхмень, ціша; маўчанне;

w ~ci ducha — у глыбіні душы;

w ~ci разм. паціху

cichuteńko

ціхенька, ціхенечка, ціхусенька

cichutko

ціхутка

cichy

cich|y

1. ціхі, ціхмяны; сціплы; спакойны;

~y głos — ціхі голас;

~e czytanie — чытанне сам сабе;

2. патаемны; сакрэтны;

~a zgoda — патаемная дамова;

~y wielbiciel — патаемны паклоннік;

z ~a pęk — ні з пушчы, ні з поля; раптам;

~a woda brzegi rwie — у ціхім балоце чэрці вядуцца

ciebie

цябе;

telefon do ciebie — цябе да тэлефона;

kocham tylko ciebie — я кахаю толькі цябе;

гл. ty

ciec

незак.

1. цячы; струменіць; ліцца;

2. цячы; працякаць

Ciechanów

м. г. Цяханаў

ciecz

ж. вадкасць

ciekaw

: ciekaw jestem czego — мне цікава што ; мяне цікавіць што ;

jestem ciekaw wyników egzaminów — мяне цікавяць вынікі аменаў;

гл. ciekawy 1

ciekawie

1. цікава; займальна;

2. з інтарэсам; з цікаўнасцю;

rozglądać się ciekawie — з інтарэсам пазіраць па баках