cichość

cichoś|ć

ж. кніжн. цішыня, ціхата, ціхмень, ціша; маўчанне;

w ~ci ducha — у глыбіні душы;

w ~ci разм. паціху

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)