Verbum

przymiot, ~u

м.

1. якасць, уласцівасць;

2. годнасць;

pełen ~ów — поўны годнасці;

3. мед. уст. сіфіліс; пранцы

przymiotnik

м. грам. прыметнік

przymiotnikowy

грам. прыметнікавы, атрыбутыўны

przymknąć

зак.

1. прычыніць;

2. уст. прыставіць, прыткнуць

przymknąć się

przymkn|ąć się

зак. прычыніцца;

~ij się! груб. змоўкні!; сціхні!

przymknięty

прычынены

przymocować

зак. прымацаваць

przymocowywać

незак. прымацоўваць

przymrozek, ~ku

przymroz|ek

м.

1. замаразкі;

2. шэрань

przymrużać

незак. прыжмурваць