Verbum

studzenie

н. ахаладжэнне

studzić

незак. студзіць, выстуджваць

Studzieniki

мн. в. Студзеннікі

studzienny

калодзежны

stugębny

stugębn|y

стовусны;

~a fama — стовусная пагалоска

stuk, ~u

м. стук

stukać

незак. стукаць; грукаць;

stukać do drzwi — стукаць (грукаць) у дзверы

stukać się

незак.

1. стукацца; ударацца;

2. чокацца; чаркавацца; букацца

stuknąć

stukn|ąć

зак. стукнуць;

~ęła mu czterdziestka — яму стукнула сорак [гадоў]

stuknąć się

stukn|ąć się

зак.

1. стукнуцца, ударыцца, выцяцца;

~ąć się w łokieć — ударыцца (стукнуцца, выцяцца) локцем; задаць локаць;

2. чокнуцца; чаркнуцца; букнуцца;

~ij się! разм. адумайся!