Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

przyjęcie

przyję|cie

н.

1. прыём; прыняцце;

2. прыём (гасцей, наведнікаў);

godziny ~ć — гадзіны прыёму;

urządzać wystawne ~cia — наладжваць багатыя прыёмы;

izba ~ć — прыёмны пакой;

to jest nie do ~cia — гэта непрымальна

przyjęty

1. прыняты;

2. прыняты; звычайны; звыклы

przyjmować

незак. прымаць;

гл. przyjąć

przyjmować się

незак.

1. прымацца (пра расліны);

2. распаўсюджвацца; уваходзіць у звычай

przyjrzeć się

зак. komu/czemu прыгледзецца да каго/чаго

przyjście

н. прыход; прыбыццё;

przyjście na świat — з’яўленне (прыход) на свет

przyjść

przy|jść

зак.

1. прыйсці;

~jdę jutro — я прыйду заўтра;

~szedł czas — прыйшла пара, прыйшоў час;

2. дайсці;

jakby ~szło co do czego — калі б што да чаго дайшло;

~jść do wniosku — прыйсці да высновы;

~jść do grosza — узбіцца на капейку; нажыць грошай;

~jść do słowa — атрымаць слова;

~jść do rozumu — узяцца за розум;

~jść do zdrowia — ачуняць, паправіцца;

~szło mi do głowy ... — мне прыйшло ў галаву...;

co ci z tego ~jdzie? — якая табе з гэтага будзе карысць?

przykazać

зак. загадаць

przykazanie

przykaza|nie

н.

1. загад;

2. рэл. запаведзь;

dziesięcioro ~ń — дзесяць запаведзяў

przykazywać

незак. загадваць; наказваць