Verbum

przydusić

зак. прыдушыць

przydział, ~u

м.

1. прыкамандзіраванне;

2. нарміраванае забеспячэнне; паёк;

przydział żywnościowy — харчовы паёк;

dostać z ~u — атрымаць на паёк;

3. надзел;

przydział gruntu — зямельны надзел

przydzielać

незак.

1. прыкамандзіроўваць, прызначаць;

2. выдаваць, даваць;

3. прызначаць, надзяляць

przydzielić

зак.

1. прыкамандзіраваць, прызначыць;

2. выдаць, даць;

3. прызначыць, надзяліць

przydzielony

przydzielon|y

1. прыкамандзіраваны;

2. атрыманы; прызначаны;

~y prowiant — а) атрыманы правіянт;

прызначаны правіянт;

~a kwatera — прызначаная кватэра

przydźwigać

зак. прыцягнуць, прывалачы

przyfastrygować

зак. прыфастрыгаваць

przyfrontowy

przyfrontow|y

прыфрантавы;

strefa ~a — прыфрантавая паласа

przyfrunąć

зак. прыляцець

przygadać

przygada|ć

зак. разм.

1. komu дасаліць каму; з’едліва сказаць; пад’ялдыкнуць каго;

a to mu ~ł! — ну ён і дасаліў яму!;

2. kogo разм. завязаць знаёмства з кім; падчапіць каго;

~ł sobie towarzyszkę — ён падчапіў сабе сяброўку