Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

przyczesać

зак. прычасаць

przyczesać się

зак. прычасацца

przyczołgać się

зак. прыпаўзці

przyczółek, ~ka/~ku

przyczół|ek

м.

1. архіт. франтон;

2. буд. апора;

~ek mostowy — перадмаставое ўмацаванне;

3. вайск. плацдарм

przyczyna

przyczyn|a

ж. прычына;

nie bez ~y — не без прычыны;

z tej ~y — па гэтай прычыне

przyczynek, ~ku

przyczyn|ek

м. дадатковы матэрыял; дадатковыя звесткі; некаторыя даныя;

~ek do ... — да пытання пра ... (у назвах навуковых артыкулаў і да т.п.)

przyczyniać

незак. прычыняць, выклікаць

przyczyniać się

незак. садзейнічаць, дапамагаць

przyczynić

зак. прычыніць, выклікаць

przyczynić się

зак. пасадзейнічаць, дапамагчы