Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aącdeęfhiklłnoóprstuwy-.

przycumować

зак. прышвартаваць, прычаліць

przycupnąć

зак. разм.; гл. przykucnąć

przyczaić się

зак. прытаіцца

przyczajać się

незак. прытойвацца

przyczepa

ж. прычэп

przyczepiać

незак. прычапляць, прычэпліваць

przyczepiać się

незак.

1. прычапляцца, прычэплівацца;

2. перан. чапляцца, прыставаць, прыдзірацца

przyczepić

зак. прычапіць

przyczepić się

зак.

1. прычапіцца;

2. перан. прычапіцца, прыстаць, прыдрацца

przyczepka

ж.

1. прычэп;

2. прыдзірка; зачэпка