Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

przędzarka

ж. прадзільны станок

przęsło

н. пралёт; арка; выгба

przodek

przod|ek

м.

1. продак;

2. ~ku — перадок; перад; пярэдняя частка

przodem

а) наперадзе; на чале;

перш за ўсё

przodować

незак.

1. першынстваваць; быць першым;

2. кіраваць; узначальваць;

3. ачольваць; ісці наперадзе (на чале)

przodownica

ж. перадавік (жанчына)

przodownictwo

н. першынство

przodownik

м. перадавік

przodujący

перадавы

przód, ~odu

prz|ód

м. перад; пярэдняя частка;

do ~odu — наперад;

z ~odu — спераду;

na ~edzie — наперадзе; на чале