Verbum

strzelnica

ж.

1. амбразура; байніца;

2. цір

strzelniczy

які служыць для стральбы;

proch strzelniczy — порах

strzemię

н. стрэмя

strzepać

зак. стрэсці

strzepnąć

зак.; гл. strzepać

strzeżenie

н. ахова; нагляд, догляд, дагляд, назіранне

strzęp, ~u

м. шматок;

porwać w (na) ~y — падраць на шматкі (кавалкі);

w ~ach — у лахманах;

~y rozmowy — урыўкі размовы

strzępić

незак. абтрэпваць (краі адзення);

strzępić sobie język — часаць (малоць) языком; балбатаць

strzępić się

незак. абтрэпвацца, выбівацца (пра краі адзення)

strzyc

незак. стрыгчы;

strzyc uszami — стрыгчы вушамі