Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aącdeęfhiklłnoóprstuwy-.

przestankowy

przestankow|y

: znaki ~e — знакі прыпынку

przestarzały

састарэлы, устарэлы

przestawać

przesta|wać

незак.

1. пераставаць; кідаць;

nie ~wał pytać — ён не пераставаў задаваць пытанні;

2. (мець стасункі) вадзіцца;

kto z kim ~je, takim się staje — хто з кім павядзецца, ад таго і набярэцца

przestawiać

незак. перастаўляць

przestawić

зак. пераставіць

przestawny

перастаўны; перасоўны;

szyk przestawny грам. адваротны парадак слоў; інверсія

przestąpić

зак.

1. пераступіць;

2. перан. парушыць;

przestąpić prawo — парушыць закон

przestępca

м. злачынец, злачынца;

przestępca wojenny — ваенны злачынец

przestępczość

ж. злачыннасць

przestępczy

злачынны;

czyn przestępczy — злачынны ўчынак; злачынства