Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

głogowy

глогавы;

krzak głogowy — куст глогу

Głogów

м. г. Глогаў

głos, ~u

м.

1. голас;

na głos — уголас; голасна; моцна; гучна;

zedrzeć głos — сарваць голас;

podnosić (podnieść) głos — павышаць (павысіць) голас;

głos sumienia перан. голас сумлення;

głos krwi перан. а) голас крыві; інстынкт;

голас (покліч) роду;

daj głos! — голас! (каманда сабаку);

2. муз. голас; партыя;

pierwszy (drugi) głos — першы (другі) голас;

śpiewać na ~y — спяваць шматгалоссем;

3. голас; права гаварыць; слова;

zabrać głos — узяць слова;

dać głos — даць слова;

pozbawić ~u — пазбавіць слова;

głos doradczy — дарадчы голас;

głos decydujący — вырашальны голас;

oddać głos (na kogo) — аддаць свой голас (за каго); прагаласаваць (за каго);

mieć głos — а) мець слова; гаварыць; выказвацца;

мець права голасу;

głos ma ... — слова мае ... (формула пры абвяшчэнні выступоўцы);

głos słychać, osoby nie widać — кату па пяту; ад зямлі не адрос (звычайна пра дзяцей);

głos wołającego na puszczy — марны лямант у пустыні

głosiciel

м. вяшчальнік; абвеснік, вястун

głosić

głosi|ć

незак. абвяшчаць; прапаведваць;

wieść głosić że ... — чуткі кажуць, што...

głosik

м. галасок;

głosik dziecka — дзіцячы галасок

głoska

ж.

1. лінгв. гук;

głoska dźwięczna (bezdźwięczna) — звонкі (глухі) гук;

2. уст. літара; знак;

zapisać złotymi ~mi — запісаць залатымі літарамі

głoskowiec

м. абрэвіятура

głoskowy

głoskow|y

лінгв. гукавы; фанетычны;

pismo ~e — фанетычнае пісьмо

głosować

незак.

1. галасаваць;

głosować na kogo — галасаваць за каго;

2. za kim/czym выказвацца за каго/што;

głosować przeciwko komu/czemu — выказвацца супраць каго/чаго