głoska
ж.
1. лінгв. гук;
głoska dźwięczna (bezdźwięczna) — звонкі (глухі) гук;
2. уст. літара; знак;
zapisać złotymi ~mi — запісаць залатымі літарамі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)