Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Strubnica

ж. в. Струбніца

struchlały

абамлелы ад страху (жаху)

struchleć

зак. абамлець ад страху (жаху)

struć

зак. атруціць

struć się

зак. атруціцца

strudzenie

н. утома, стома

strudzić się

зак. утаміцца, стаміцца, змарыцца

strudzony

утомлены, стомлены, змораны

strug

м. струг; гэбель;

strug wygięty — рубанак;

strug gładki — фуганак

struga

ж.

1. струмень; паток;

2. струмень; ручай