Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdfghijklłmnoprsśtwzźż
aiłnoór

ugruntowywać

незак. умацоўваць; укараняць

ugruntowywać się

незак. умацоўвацца

ugrupować

зак. згрупаваць

ugrupować się

зак. згрупавацца

ugrupowanie

н. групоўка;

ugrupowanie polityczne — палітычная групоўка

ugryźć

ugry|źć

зак.

1. укусіць;

co cię ~zło? — якая муха цябе ўкусіла?;

2. адкусіць;

~źć kanapkę — адкусіць бутэрброд

ugryźć się

зак. укусіць сябе;

ugryźć się w język — прыкусіць язык; змоўкнуць

ugrząźć

зак. загразнуць, завязнуць, угразнуць

ugrzęznąć

зак.; гл. ugrząźć