Verbum

spalać się

незак. згараць; спальвацца

spalanie

н.

1. спальванне;

2. згаранне

spalenie

н.; гл. spalanie

spalenizna

ж.

1. гар; смаль;

czuć ~ę — пахне гарэлым;

2. пажарышча

spalić

зак.

1. спаліць; абпаліць;

2. студ. жарг. праваліць экзамен;

spalić za sobą mosty — спаліць за сабой масты

spalić się

зак.

1. згарэць; спаліцца;

2. студ. жарг. праваліцца на экзамене;

spalić się ze wstydu — згарэць ад сораму

spalinowiec

м. цеплаход

spalinowy

унутранага згарання;

silnik ~y — рухавік унутранага згарання;

gazy ~e — выхлапныя газы;

lokomotywa ~a — цеплавоз; дызель

spalony

1. згарэлы; спалены;

2. разм. выкрыты;

pozycja ~a спарт. становішча па-за гульнёй;

na ~ym спарт. па-за гульнёй

spamiętać

зак. запомніць; утрымаць (захаваць) у памяці