Verbum

niebiański

1. нябесны; незямны;

2. незямны; боскі; дзівосны

niebieski

niebiesk|i

1. блакітны;

2. нябесны;

ciała ~ie — нябесныя свяцілы

niebieskooki

блакітнавокі

niebo

nieb|o

н.

1. неба;

na ~ie — у небе;

pod gołym ~em — пад адкрытым небам;

2. ~iosa мн. неба; рай; нябёсы;

w ~ie — на нябёсах;

wychwalać kogo pod ~iosa — усхваляць каго пад самыя нябёсы;

być w siódmym ~ie — быць на сёмым небе; на неба ўзлезці; на святой гары сядзець;

~o w gębie! разм. смаката!;

wielkie ~a! — Божа літасцівы!;

poruszyć ~o i ziemię — пусціць у ход усе сродкі;

wołać o pomstę do ~a — заклікаць Бога да помсты;

o (całe) ~o lepszy — непараўнальна лепшы

nieboga

м./ж.

1. нябога; бядак; пахілак; бядачка;

2. разм. мілая; мілка; любка

nieboraczka

ж. небарака, гарапашніца

nieborak

м. небарака, гарапашнік

nieboski :

brudny jak ~e stworzenie — брудны як чорт

nieboszczka

ж. нябожчыца

nieboszczyk

м. нябожчык