niebo
nieb|o
н.
1. неба;
na ~ie — у небе;
pod gołym ~em — пад адкрытым небам;
2. ~iosa мн. неба; рай; нябёсы;
w ~ie — на нябёсах;
wychwalać kogo pod ~iosa — усхваляць каго пад самыя нябёсы;
być w siódmym ~ie — быць на сёмым небе; на неба ўзлезці; на святой гары сядзець;
~o w gębie! разм. смаката!;
wielkie ~a! — Божа літасцівы!;
poruszyć ~o i ziemię — пусціць у ход усе сродкі;
wołać o pomstę do ~a — заклікаць Бога да помсты;
o (całe) ~o lepszy — непараўнальна лепшы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)