Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Bielica

ж. в. Беліца

bielić

незак. бяліць; адбельваць

bielić się

незак. бялець; бяліцца

bielidło

н. бялілы

bielizna

ж. бялізна, хусце;

bielizna osobista — ніжняя бялізна; сподняе

bieliźniany

бялізнавы, бялізнены

bieliźniarka

ж.

1. шафа для бялізны; камода;

2. швачка, белашвачка

bieliźniarski

белашвейны

bielmo

н. бяльмо;

zerwać — komu bielmo z oczu — расплюшчыць каму вочы

bielony

белены