Verbum

ukłuć się

зак. укалоцца

uknuć

зак. задумаць, наладзіць;

uknuć spisek — скласці (арганізаваць) змову

ukochać

зак.

1. палюбіць;

2. прылашчыць

ukochany

1. ~y м. улюбёны, каханы;

2. ~a ж. каханая

ukoić

зак. кніжн. супакоіць, заспакоіць;

ukoić ból — уціхамірыць боль;

ukoić cierpienie — суняць (супакоіць) пакуту

ukojenie

н. кніжн. cуцяшэнне, заспакаенне;

ukojenie po stracie matki — суцяшэнне пасля страты маці;

znaleźć ukojenie w czym — знайсці суцяшэнне ў чым

ukojny

паэт. заспакаяльны

ukołysać

зак. укалыхаць, закалыхаць;

ukołysać dziecko do snu — закалыхаць дзіця

ukonstytuować

зак. сфармаваць; аформіць; вызначыць склад чаго

ukończenie

н. заканчэнне; завяршэнне;

być na ~u — падыходзіць да завяршэння