Verbum

układać się

układa|ć się

незак.

1. укладвацца, укладацца; класціся;

2. складвацца, складацца;

stosunki z synem ~ją się dobrze — адносіны з сынам складваюцца добра;

3. дамаўляцца

układanie

н.

1. укладванне, укладанне, складванне, складанне;

2. складанне (плана і да т.п.);

3. сачыненне;

4. тэх. пракладка, пракладанне;

układanie toru чыг. пракладка рэек (пуцей)

układanka

ж. кубікі для складання карцінак; складная мазаіка (дзіцячая гульня)

układnie

ветліва, далікатна

układność

ж. ветлівасць, далікатнасць

układny

ветлівы, далікатны

ukłon, ~u

м.

1. паклон;

złożyć ukłon — пакланіцца; раскланяцца;

2. прывітанне;

~y dla kogo — прывітанне для каго;

ukłon w czyją stronę (w stronę czego) — рэверанс у бок каго/чаго

ukłonić się

зак. пакланіцца; прывітацца, раскланяцца

ukłucie

н.

1. укол;

2. укус

ukłuć

зак.

1. укалоць;

2. укусіць, уджаліць