Verbum

marnotrawczyni

ж. марнатраўшчыца, растратчыца

marnotrawić

незак. раскідаць, растрачваць, марнатравіць

marnotrawienie

н. растрачванне; марнатраўства

marnotrawność

ж.; гл. marnotrawstwo

marnotrawny

марнатраўны; неашчадны;

syn marnotrawny — блудны сын

marnotrawstwo

н. марнатраўства, неашчаднасць

marnować

незак. марнаваць; марна траціць;

marnować siły — марнаваць сілы

marnowanie

н. марнаванне

marny

1. марны, дарэмны, пусты;

wysiłki nie poszły na ~e — намаганні не прапалі дарэмна (марна);

~a gadanina — пустая балбатня;

2. дрэнны, мізэрны, нікчэмны, нетрывалы;

~a pociecha — кепскае суцяшэнне;

~y człowiek — нікчэмны чалавек;

~y charakter — дрэнны характар

Marokanka

ж. мараканка