ujście
н.
1. вусце;
2. выхадная адтуліна;
3. уцёкі, уцяканне;
znajdować ujście w czym — знаходзіць у чым заспакаенне;
dać ujście czemu — даць волю чаму
ujść
зак.
1. пазбегнуць, унікнуць; уцячы;
to uszło mojej uwagi — на гэта я не звярнуў увагі;
2. прайсці;
uszliśmy kilka kroków — мы прайшлі некалькі крокаў;
3. z czego пакінуць што;
ujdzie! — падыдзе!;
ujść z życiem — вынесці ногі; выйсці цэлым;
ujdzie od biedy — добра будзе і так (пры адсутнасці лепшага)
ukamienować
зак. закідаць камянямі; пабіць камянямі (пакараць)
ukarać
зак. пакараць;
ukarać surowo — строга пакараць;
ukarać grzywną — аштрафаваць
ukartować
зак. задумаць; запланаваць што (супраць каго)
ukatrupić
зак. разм. укакошыць, ухайдокаць
ukazać
зак. кніжн. паказаць, указаць
ukazać się
зак. кніжн. з’явіцца; паказацца