Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

deprawacja

ж. кніжн. разбэшчванне; разбэшчанасць, распуста;

deprawacja nieletnich — разбэшчванне непаўналетніх

deprawować

незак. разбэшчваць; распускаць

deprecjacja

ж.

1. абясцэньванне, абясцэненне; дэвальвацыя;

deprecjacja pieniądza — абясцэненне грошай;

2. перан. прымяншэнне, змяншэнне

deprecjonować

незак.

1. абясцэньваць; зніжаць курс;

2. перан. прымяншаць; змяншаць

deprecjonować się

незак. траціць цану; абясцэньвацца

depresja

depresj|a

ж.

1. спец. дэпрэсія;

2. дэпрэсія, прыгнечанасць;

wpędzić w ~ę — увагнаць у дэпрэсію;

popaść w ~ę — упасці ў дэпрэсію

depresyjny

дэпрэсіўны

deprymować

незак.

1. прыгнятаць, прыгнечваць;

2. бянтэжыць; збіваць з панталыку

deprymująco

прыгнятальна;

kto/co działa na kogo deprymująco — хто/што дзейнічае на каго прыгнятальна; хто/што стварае цяжкае (гнятучае) уражанне каго

deptać

незак.

1. таптаць;

”nie deptać trawnika” — «па газонах не хадзіць»;

2. перан. таптаць; парушаць; зневажаць;

deptać komu po piętach — а) хадзіць за кім па пятах; б) наступаць каму на пяты